Benim iki göz'üm var. Bugün neredeyse sağ gözümü kaybediyordum. Öylesine düştü yerinden ve yuvarlanıp benden uzaklara doğru gitti. Düşüşünü gördüm diyebilirdim ama böyle bir durumda, bu bir yalan olurdu. İnsan göremediği zaman, bazı şeylerin nasıl olduğunu kavrayamıyor işte. Bu da öyle durumlardan biriydi.
Ellerimin arasından kayıp, yerde yuvarlanırken gözüm; Ben, korsan bandıyla karizmatik olunabileceğini düşünerek kendimi kandırıyordum. Klasik, siyah deri bir göz bandı mı yakışırdı, yoksa kumaş mı kullanmalıydım? Ben böyle saçma şeyleri düşünürken, gözüm bana bakıyordu.
Benden uzakta bir yerlerde, yerde öylesine toza bulanmış bir şekilde bekliyordu beni. Toz zerrecikleri etrafını aç karıncalar gibi sarıp, gözüme tutunmuşlardı. Gözüme girmişlerdi! Oysa acımıyordu hiç, nasıl olurda insanın gözüne toz gelince acımazdı ki? Acımamıştı işte.
İlerleyip, sağ gözümü sağ avcuma aldım. Üzerindeki tozu, kıyafetime silip havaya kaldırdım onu. Göz bebeğimde bambaşka bir dünya vardı ve ölüyordu sanki. Sol gözümse, eşini kaybeden biri gibi izliyordu onu. Yıllar boyunca birbirine hiç bakamayan, aralarında hep bir köprü olup, birbirine hiç kavuşamayan, bu birbirinin aynısı iki gözden biri şimdi ellerimdeydi işte.
Çıplak ayaklarımla tozlu yollarda yürüyüp, sarı kirli vanayı boş elimle kavrayıp, zorla çevirdim sağa doğru. Tozu çamura dönüştüren, ayaklarıma bulayan suyun altına tuttum gözümü. Sonra tekrar kuruladım kirli kıyafetlerimle. Bir kez daha havaya kaldırıp, son kez baktım ona.
Ardından yerine taktım... Bugün, neredeyse sağ gözümü kaybediyordum.
Parca: Archenemy - Dead eyes see no future
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder