Bir Adım Daha Attı ve İyice Boka Battı

Bok'a battım ey okuyucu...

Biliyorum, sende benim gibisin ama benimki daha bi beter be... Öyle böyle değil, elbet geçer bu günler diyebilecek takatim kalmadı. Öyle psikolojik bunalımlar değil, bulantılar değil, manevi hiç değil....

Tamamen duygusal... Tamamen...

Yeni şeyler ekledim Blog'a, takip ediyorsan görmüşsündür. Böyle, tepkini göstereceğin kutucuklar var oralara tıklıyorsun. Google'dan arama şeysi ekledim. Şimdi sen bana; "Ulan ben arayacaksam Google'a girer oradan ararım." diyeceksin. Ama yanılıyorsun ey okuyucu, çünkü bu arama zımbırtısı sadece benim blog'um içerisinde geçerli. Böyle de ayrımcılık yaparım, kendime yontarım ben.

Alakaya maydonoz diyeceksin ama kafamı dağıtmaya çalışıyorum. Dağıtamadım hala, kötü durumdayım. Şuraya yazayım bari sıkıntımın bir kısmını kusayım istedim. Ortalığı batırdıysam, kusura ba... Dur lan, burası benim blog'um! İstediğimi yaparım.

Vay anasını, sana bile atar yapmaya başlamışım. Vaziyet gerçekten kötü. Tüm kaynakları zorlamadım belki ama son noktaya geldik sayılır. Bir günüm var, haber bekliyorum. Eğer olursa, biraz daha rahatlarım. Ama olmadı, sonunda Big Boss'a söylemek zorunda kalacağım. Bu bana olan güvenini sarsacak, kızacak, tartışacağız.

Sürekli arayıp dersleri soruyor, dersler kolay, dersler iyi güzel de... Nakit... Nakit işi kötü...

Yarından sonra, bir müddet giremeyeceğim Blog'a. Eğer bu akşam bir şeyler karalamazsam tabi. Bu süre ortalama 1 hafta. Bu bir haftalık süreç içerisinde beni bekleyin. Eğer, bir daha gelip bir şeyler yazmazsam. Bilin ki, Meksika mafyası kiralık katilleri, Las Vegas'ta bir tefeci ya da daha kötüsü olarak mahkemelik işlerim olabilir. O günden sonra, hayat zindan olur okuyucu...

Ama hala ümidim var. Yeterince meşrubat, yeterince puro, sigara var. Kimsenin açlıktan öldüğünü sanmıyorum zaten. Bir şekilde idare edeceğim.

Dua et bana okuyucu, ateist isen şans dile, şansa inanmıyorsan para gönder. Bir şeyler yap işte, bilmiyorum.